> TRENER......

> TECHNIKI....

> TRENINGI....

> ZAWODY......

> KLUB............

> KSIĄŻKA......

> FILMY...........

> OBOZY.........

> EGZAMINY..

> STRONA 1..

TRENINGI

Zawiercie hala OSIR ul. Moniuszki

Wtorek 19.30 młodsza grupa 20.30 starsza grupa

Piątek 19.00 młodsza grupa 20.00 starsza grupa

SEMINARIA SZKOLENIOWE

Sobota, niedziela OSIR ul. Moniuszki 10 Zawiercie

godz 14.00 po wcześniejszym uzgodnieniu.

TRENING BIEGOWY

Wtorek, Czwartek, 17.00 boisko SP nr 9 ul. Nowowierzbowa

Sobota lub Niedziela 12.00 boisko SP nr 9 ul. Nowowierzbowa

po wcześniejszym uzgodnieniu.

TRENING ROWEROWY

Sobota lub Niedziela boisko SP nr 9 ul. Nowowierzbowa

po wcześniejszym uzgodnieniu.

GODZINY MOGĄ ULEC ZMIANIE !

INFORMACJE POD NUMEREM:

kom: 0 696 933 986

KRYTERIA NABORU WSTĘPNEGO

Przed przystąpieniem do sekcji zainteresowany musi podpisać deklarację członkowską, przestrzegać zawartych tam poleceń oraz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych zgodnie z RODO

Kandydaci do uprawiania sportów walki powinni spełniać szereg warunków:Posiadać badania lekarskie EEG i inne, stwierdzające dobry stan zdrowia, które zezwalają na uprawianie wybranej przez siebie dyscypliny sportowej (ciśnienie, tętno i itd.) Systematyczna kontrola stanu zdrowia da nam szereg wskazówek co do prawidłowości szkolenia. Pozwoli uniknąć urazów i innych ewentualnych niekorzystnych zmian w organizmie.

W przypadku okresu dziecięcego i starszego (wiek niepełnoletni) posiadać zgodę rodziców na udział w treningach. Kontakt z rodzicami ma olbrzymie znaczenie, gdyż to oni decydują w dużym stopniu o zaawansowaniu sportowym naszego zawodnika. Wykorzystując zainteresowanie wybraną dyscypliną sportu możemy wpłynąć na poprawę wyników nauczania oraz kształtowania charakteru zawodnika pamiętając, że nie można nikogo zmusić do wysiłku fizycznego, gdyż może to doprowadzić do zniechęcenia w wybranym kierunku.

Powinni oznaczać się dobrym stopniem sprawności fizycznej i psychicznej. Należy zwrócić uwagę na cechy takie jak: gibkość, zwinność, szybkość ruchu reakcji. Bardzo ważna we wszystkich sportach walki jest pewność siebie i zdecydowanie. Wszyscy kandydaci powinni być poddawani próbą siłowym na podstawie, których będzie można określić stan sprawności fizycznej.

SPORT DZIECI I MŁODZIERZY

I Etap wszechstronnego, ogólnego przygotowania 7 – 13 lat. Podstawowa taktyka, gibkość, szybkość ruchu, wytrzymałość (tlenowa), gry i zabawy w atrakcyjnej formie. Podetap 10 –13 lat charakter ogólny, siła, szybkość, wytrzymałość tlenowo – beztlenowa (zmienna). 10 – 13 lat jest to najlepszy okres do nauczenia różnych nawyków ruchowych oraz szybkości.

II Etap ukierunkowanego przygotowania 13 – 15 lat (skok pokwitaniowy) osoby, które regularnie trenują bardzo łagodnie przechodzą przez ten okres. Praca nad wytrzymałością szybkościową, ciągły wysiłek bez żadnych przerw, zabawy biegowe. Pod koniec kształtowanie ciała (boddybuilding).

III Etap specjalistycznego przygotowania 15 –18 lat. Dojrzewa układ nerwowy, można trenować wszystkie cechy. 20 – 30 % ogólna praca, 70 – 80 % specjalistyczna technika, taktyka, cechy specjalne siłowo – wytrzymałościowo – szybkościowe.

IV Etap mistrzowskiego szkolenia ok. 18-ego roku życia. Konkretna dyscyplina, wynik sportowy, testy sprawności specjalnej.

CZTEROLETNI POZIOM SZKOLENIA JU-JITSU

Wynik sportowy w ju-jitsu jak i w innych dyscyplinach jest efektem wieloletniego treningu. Cały program szkolenia można podzielić na trzy etapy:

• przygotowanie elementarne

• szkolenie specjalistyczne

• doskonalenie sportowe

Najwłaściwszym momentem do rozpoczęcia szkolenia jest okres pomiędzy 11 –13 rokiem życia. Jest to najkorzystniejszy wiek dla wyrabiania koordynacji, szybkości, zwinności i dynamiki.

I Rok szkolenia:

1. podniesienie poziomu sprawności ogólnej

2. rozwój podstawowych cech motorycznych

3. nauka podstawowych elementów technik ju-jitsu

Stosunek ćwiczeń ogólnorozwojowych do specjalistycznych powinien

wynosić 60 – 40 %. Nie należy dążyć do zbyt szybkiego, powierzchownego opanowania materiału. W ćwiczeniach dobierać partnerów o równej wadze, wzroście i umiejętnościach. Należy upraszczać przepisy i urozmaicać trening. Zbyt łatwe zajęcia nie będą interesujące, dlatego należ systematycznie zwiększać stopień ich trudności. Od początku przyzwyczajać ćwiczących do dyscypliny i kultury sportowej (etykieta dojo). W trakcie pierwszego roku szkolenia omówić z ćwiczącymi podstawowe zagadnienia: higiena osobista, punktualność, systematyczność, co to jest ju-jitsu – zasady, historia, prawa i obowiązki. Najlepszym systemem jest trening trzy razy w tygodniu (co drugi dzień). W pierwszym roku ćwiczący powinni poznać materiał na 7 i 6 kyu tj. podstawowe techniki i gimnastyka ogólnorozwojowa. Należy przestrzegać kolejności nauczania. W pierwszym roku nie przewiduje się startu w zawodach, można natomiast stosować walki treningowe w parterze (najbardziej bezpieczne). Uderzenia na korpus – zasady uproszczone i techniki samoobrony, obezwładnianie napastnika. Bardzo duże znaczenie mają podstawy akrobatyki, szczególnie dla rozwoju zwinności oraz sposoby bezpiecznego upadania. Dlatego takie ćwiczenia powinny być prawie na każdym treningu. Sprawdziany kontrolne raz w miesiącu a ich formy określa instruktor prowadzący zajęcia. Generalne sprawdziany z zakresu 7 kyu planuje po odbyciu ok. 30 godzin treningowych od rozpoczęcia treningów. Na 6 kyu po odbyciu kolejnych 30 godzin treningowych od zdobycia 6 kyu.

W całym cyklu szkolenia należy ciągle doskonalić poznane elementy aż do płynnego technicznego ich opanowania i wyrobienia nawyku ruchowego.

Kata – ćwiczenia zasadnicze. Podczas ćwiczeń w tej formie współ ćwiczący nie stawia oporu.

Yaku soku geiko – ćwiczymy rzuty w miejscu i w ruchu bez oporu. Jest to forma doskonalenia i wyrabiania nawyku ruchowego.

Tandoku renshiu – ćwiczenia bez partnera, może to być np. walka z cieniem. Takie ćwiczenia mogą być z powodzeniem ćwiczone na rozgrzewkę.

Randorii – ćwiczenia wolne, forma zbliżona do walki. Absolutnie nie bieżemy pod uwagę zwycięstwa. Celem randorii jest używanie maksymalnej doskonałości technicznej w warunkach zbliżonych do walki, zmniejszenie bariery strachu, obawy czy zahamowań. Uwagę zwracamy na następujące rzeczy:

-odpowiednia postawa.

-wyprzedzenie i uniknięcie ataku przeciwnika.

-zachowanie ciągłości akcji.

Przekształcenie tej formy w siłową walkę zupełnie mija się z celem.

II Rok szkolenia

Zadania ogólne w II roku są prawie identyczne jak w poprzednim. Dalsze podnoszenie sprawności ogólnej i nauka nowych elementów technicznych. W miarę możliwości można wprowadzać dodatkowe treningi np. na powietrzu w lesie w zupełnie innym otoczeniu niż dotąd. W II roku ćwiczący powinni poznać materiał na 5 i 4 kyu tj. dźwignie, duszenia, rzuty, obrony, kontry itd. Realizując nowy program należy wracać do poprzednich elementów z pierwszego roku. W drugim roku można startować na zawodach w formie rozgrywek między klubowych.

Ćwiczenia ogólnorozwojowe muszą stanowić kontynuację ćwiczeń z pierwszego roku szkolenia a ich stopień trudności wzrasta. Należy rozszerzyć ilość ćwiczeń z elementami współzawodnictwa i rywalizacji.

Akrobatyka – dalsze doskonalenie poznanych już elementów, zwiększenie stopnia ich trudności oraz opanowanie nowych:

• mostek zapaśniczy ze skrętami

• salta

• kopnięcia wyskokowe z obrotem o 180 i 360 stopni.

Sprawdziany kontrolne w dalszym ciągu co miesiąc. Egzamin na 5 kyu po odbyciu ok. 60 godzin treningowych od uzyskania 6 kyu. Na 4 kyu po odbyciu ok. 60 godzin treningowych od uzyskania 5 kyu.

III Rok szkolenia

Etap specjalistycznego szkolenia:

• dalsze podnoszenie sprawności ogólnej.

• doskonalenie poznanych umiejętności połączonych w kombinacjach.

• Podstawowe techniki z bronią.

W tym etapie ćwiczący nabywają nowe umiejętności dzięki, którym

będą mogli przystąpić do treningu wyczynowego. Propozycje ćwiczeń ogólnorozwojowych do specjalistycznych powinny wynosić 50% - 50%. W tym okresie należy poszczególnych zawodników zacząć kierować technicznie i indywidualnie. Trzeba wziąć pod uwagę uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne tj. typologia i charakterologia.

Ćwiczenia ogólnorozwojowe i akrobatyczne nadal doskonalić aby uzyskać coraz większą płynność.

Sprawdziany nadal co miesiąc. Turnieje między klubowe oraz starty w zawodach. Egzamin na 3 kyu po odbyciu ok. 60 godzin treningowych po uzyskaniu 4 kyu. Egzamin na 2 kyu po odbyciu ok. 60 godzin treningowych po uzyskaniu 3 kyu.

IV Rok szkolenia

Kontynuacja etapu szkolenia specjalistycznego, pełna indywidualizacja zajęć. Doskonalenie technik z poprzedniego roku, dostosowanie ich do warunków fizycznych oraz psychicznych. Należy wybrać techniki ataku w czterech różnych kierunkach. Proporcje ćwiczeń ogólnorozwojowych do specjalistycznych 50% – 50%.

Sprawdziany co miesiąc. Egzamin na 1 kyu po odbyciu co najmniej 60 godzin treningowych od uzyskania 2 kyu.

Trening w Zawierciańskim lesie.

Własna baza stworzona z opon, lin, drążków i innych części. Zaprawa poranna przed zawodami. Kombinacje ciosów i kopnięć na ruchomych oponach. Wejścia do rzutów na linach. Trening ataków i bloków na drewnianym człowieku. Ćwiczenia sprawnościowe na drążku i inne.